Eclips is in orde. en dat hebben we geweten. De witte wervelwind is geëvolueerd tot een woeste orkaan van zottigheid.

Maandag moesten we op controle. Ze liep vlot met het verband rond dus dat mocht er in elk geval af. Nadat dokter Sandra het vakkundig verwijderde moest ze even een toertje lopen. Eerst mankte ze nog een beetje dus k had al schrik, maar de dokter verzekerde dat ze stram kon zijn van het verband. En ja hoor, na een minuutje ofzo dartelde ze vrolijk rond.

Een beetje te vrolijk misschien want ze moest de medicatie nog uitnemen en tot dan relatief kalm zijn. Beetje bewegen dus wel, maar geen wilde spelletjes. Wanneer dokter Sandra me dat advies meegaf keek ik naar Eclips en die gaf als antwoord en mega-geeuw. Dat was duidelijk!

Al dat stilzitten was niet aan Eclips besteed. Ze was er duidelijk lastig om. Zeker als ze de andere hondjes zag buitenspelen of zag vertrekken op wandeling. Haar zielige Droopy oogjes moest ik dan maar proberen te negeren.

De nieuwe commando’s die we moesten oefenen hebben dus ook een beetje achterstand, maar nu ze weer ok is bouwen we ook de oefeningetjes weer op. Gelukkig is ze een vlotte leerling.

Straks gaan we weer tot bij Hachiko. Hopelijk zonder zere pootjes deze keer!

 

1 Comment

Write A Comment