Corteo

Zo tussen alle hondsdolle momenten door moet er natuurlijk gewerkt worden. Maar t mag plezant blijven natuurlijk eh 🙂

Onlangs kreeg ik van een vriend een mega doos Jelly Beans. 50 verschillende smaken! Super! Alleen… door het vervoer van Londen tot hier was het eerder een raad-je-plaatje. De beans lagen me als glanzende confetti met een grote grijns aan te staren. Allemaal in andere vakjes. Dan maar een grote bokaal gepakt en ze er allemaal in gesmeten.

Maar we delen hier wel netjes. Alle kleurtjes van de linkergroep zijn voor Joeri, de rechtergroep verdwijnt achter mijn kiezen 🙂

En tijdens het werk komen de hondjes ons wat entertainen. Niet altijd geheel naar onze smaak. Eclips zeult rond met vanalles. Als we geluk hebben brengt ze heel lief onze vuile sokken die ze uit de wasmand pikte, of een papiertje dat ze ergens vond. Of ze loopt een beetje snurkend rond om vervolgens Ravasz te gaan pesten.

Ravasz die dan na een tijdje spelen lui wordt wil dan in de mand kruipen met een beentje, maar je weet, Eclips…,  dusja die doek ligt vaak náást de mand ipv erin. Zich moe maken, dat is niets voor Ravasz, dus dan ligt hij er zo bij:

Ondertussen slaapt Ziggy meestal stiekem in mijn fotoshoot-zetel. Lekker warm in een bolletje op haar troon. Bijna onzichtbaar als je er langs loopt. Als ze even wakker is gaat ze samen met Eclips opruimen.
In no time verzamel ik naast mijn computer een berg afval en sokken!

Nu, dat was nog het meest plezante scenario eigenlijk. Wanneer ze zich in alle rust en stilte weten entertainen met piepspeeltjes kan een stille vloek me wel eens ontsnappen. Maarja, ze zijn zo schattig en braaf, kan je toch niets op zeggen eh.  Dus dan zet ik een muziekje op en vlucht naar de stille wereld van de foto’s.

Stil was een woord dat zeker niet paste bij onze laatste uitstap met Eclips. CORTEO!
We hadden tickets voor de Cirque Du Soleil show in Brussel. En natuurlijk moest Eclips mee. Prima oefening.
Maar het begon al goed… Net binnen werden we aan de kant gezet. Sequrity man erbij. En Francais ou Anglais. "dju" dacht ik bij mezelf, "de hond".
De man brabbeltje vanalles in een micro, krabbelde wat op onze papieren… en wij stonden erbij en keken ernaar. En de omstaanders naar ons. Of toch… naar Eclips. 

Even later werd duidelijk wat er aan de hand was. De organisatie was voor ons op zoek naar plaatsen waar Eclips wat meer ruimte zou hebben. WABLIEFT? Hallo omgekeerde wereld!? Comfortabelere plaatsen speciaal voor een hond? Meestal als we eerst duidelijk maken dat ze in opleiding is mogen we net binnen, krijgen dan soms een plek in een tochtig stuk of in een half vergeten hoek. Maar niet bij Cirque Du Soleil! We zeiden nog dat ze gewoon was zich aan onze voeten te leggen, dat het geen probleem was. Maar daar hadden ze geen oren naar.

Nee, ons vereerden ze met 4 plaatsen op de eerste rij, in het midden aan het podium.Begeleiding tot aan onze plaatsen en de vraag of ze niet bang zou zijn daar van de artiesten ofzo.Wauw! Wat een service! 10/10 voor Cirque Du Soleil!

Eclips was niet speciaal onder de indruk. Ze legde zich aan onze voeten, half onder mijn stoel en sliep. Enkel met het overvliegende ballonvrouwtje keek ze even op, spitste haar oortjes, keek even heel verbaasd, keek me aan, en legde zich weer neer.
Wij daarintegen genoten met volle tuigen van de indrukwekkende show, geweldige artietsen en prachtige muziek.

Foto’s maken binnen was niet toegelaten dus een trailer om toch even de sfeer op te snuiven:

Vorige week was Yirco, het beste maatje van de doggies, jarig. Op zijn verjaardag zelf konden we er niet bij zijn, maar zijn baasje passeerde wel even bij ons thuis. Ze had voor de doggies een kadootje bij. Voor elk een snoepzak met hondenkoekjes en een grappig speeltje! Ze waren in de wolken. En dan moesten ze van mij nog even wachten door mijn foto-obsessie 🙂

We hebben trouwens 3 knuffelkonten. Maar serieus, Knuffelkonten, met de grote K: